Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Με λουρί στο λαιμό...φαντασίωση της ημέρας

προτεινόμενος χώρος= σαλόνι
απαραίτητα gadget = μια ζώνη

Σήμερα κλείναμε 2 χρόνια σχέσης και θα γιορτάζαμε σπίτι αυτή τη φορά.¨Ηδη είχα αργήσει και ξεκλειδώνοντας τη πόρτα τον είδα καθισμένο στο καναπέ.Φορούσε μόνο ένα τζιν και έπινε μια bud χωρίς ποτήρι.Η πρώτη του κουβέντα ήταν "γδύσου",με φωνή επιτακτική.Δεν είχα τη κατάλληλη διάθεση,αλλά επειδή τον είχα αφήσει να περιμένει μια ώρα τουλάχιστον,ακολούθησα την εντολή.Το μόνο που άφησα πάνω μου ήταν το λαστιχάκι που κρατούσε τα μαλιά μου.Αυτός σηκώθηκε έβγαλε την υφασμάτινη ζώνη του και την πέρασε στο λαιμό μου.¨Ενιωσα αμήχανα ειδικά όταν χαμήλωσε το χέρι του και με ανάγκασε να σταθώ στα τέσσερα.Με οδήγησε μπροστά στο καναπέ,κάθησε και με το ένα χέρι ξεκούμπωσε το τζιν,ενώ με το άλλο κρατούσε σφιχτά την άκρη της ζώνης,φέρνοντας το κεφάλι μου ανάμεσα στα πόδια του.Απότομα έδωσε τη σκληρή του στύση στο στόμα μου,την οποία πήρα όσο πιο βαθιά μπορούσα.Η υποταγή με έκανε να προσπαθώ έντονα,τη στιγμή που αυτός έδειχνε άδιαφορος για ότι γινόταν και συνέχιζε να απολαμβάνει τη μπύρα του.Αυτό με τρέλαινε ακόμα περισσότερο.¨Ενιωθα ένα αντικείμενο του sex,με ξεφτύλιζε με κάθε τρόπο και παρόλ'αυτά συνέχιζα μπουκωμένη και ανεξήγητα ερεθισμένη.Κάποια στιγμή λέει πως θα τσεκάρει αν είμαι υγρή,για να δει πόσο μου αρέσει να είμαι η σκλάβα του.Χώνει δυο δάχτυλα μέσα μου και με βρίσκει μούσκεμα.Με σέρνει σαν το σκυλάκι του στο κρεβάτι και με ρωτάει τι είμαι.Απελευθερώνομαι,ξεχνάω ποια είμαι,που βρίσκομαι και φωνάζω "είμαι το πουτανάκι σου".Στήνομαι στα τέσσερα και τον νιώθω πιο σκληρό από ποτέ να με γεμίζει ηδονή.Η ζώνη εξακολουθεί να σφίγγει το λαιμό μου και πλέον υπάρχει μόνο μια διέξοδος για όσα έχω να του δώσω.Ξαφνικά το χαλινάρι (είχα ξεχάσει πια ότι ήταν ζώνη) με χαλαρώνει,για λίγο μόνο,μέχρι ο αφέντης μου να μου αλλάξει στάση.Με ανεβάζει πάνω του και τον παίρνω όλο μέσα μου.Τα μάτια μου είναι σχεδόν πρησμένα και κόκκινα,ενώ νιώθω να στάζω όσο ποτέ ξανά.Με διατάζει να τελειώσω,ναι σαν διαταγή ακούστηκε,την οποία και ακολούθησα αμέσως.΄Αδειασα ότι είχα πάνω του,τον πλημμύρισα με το είναι μου και έτρεμα σαν να με χτύπαγε ρέυμα.'Οχι το μυαλό μου δεν λειτουργούσε πια.΄Ειχε απομονωθεί εδώ και ώρα απο το υπόλοιπο κορμί μου.Ϊσως να βοήθησε και η ζώνη σ'αυτό.Ούρλιαζα τον όργασμο μου.Δεν υπήρχε άυριο,ούτε σήμερα,μόνο η στιγμή.Γέλασε,γέλασα αλλά θα μπορούσα να βάλω και τα κλάματα.Αυτό προσφέρει μια σταθερή σχέση σκέφτηκα.Οικειότητα,άνεση,κορύφωση.Είμαι πολύ τυχερή που σ΄ έχω ,είπα χαμογελώντας,ενώ η ζώνη του κρεμόταν ακόμα στο λαιμό μου...
....προσοχή στη πίεση φίλοι μου και καλή διασκέδαση...

1 σχόλιο:

  1. Ωραία. Τελικά οι φαντασιώσεις της γυναίκας περιλαμβάνουν πάντα και λίγο βία?
    Ενδιαφέρον θα είχε και μια φαντασίωση με τη γυναίκα δυναμικη απέναντι στον άνδρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή